کد مطلب:48666
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:5
در آية 14 سورة مؤمنون منظور از علقه چيست؟
علق در لغت به معناي چنگ زدن، چسبيدن و وابستگي به چيزي است، به همين جهت در لغت عرب به زالو نيز علق گفته شده است.(ر.ك: التحقيق في كلمات القرآن الكريم، حسن المصطفوي، ج 8، ص 202 ـ 205، وزارة الثقافة و الارشاد الاسلامي / مفردات الفاظ القرآن، راغب اصفهاني، واژه علق.)
در قرآن كريم واژة علق و علقه اشاره به يكي از مراحل آفرينش انسان است، چنان كه خداوند ميفرمايد: فَاِنّا خَلَقنـَكُم مِن تُرابٍ ثُمَّ مِن نُطفَةٍ ثُمَّ مِن عَلَقَةٍ ثُمَّ مِن مُضغَةٍ; (حج، 5) ما شما را از خاك آفريديم، سپس از نطفه، سپس از علقه، آنگاه از مضغه...
انسان در اولين مرحله ابتدا خاك است، اين خاك تبديل به مواد غذايي، و از آن نطفه تشكيل ميشود، كه در مرد اسپرم، و در زن اوول نام دارد، در مرحلة بعد، اسپرم و اوول با يكديگر در رحم زن تركيب، و شروع به رشد كردن ميكنند، سپس به شكل يك قطعه در ميآيند كه قرآن از آن تعبير به علقه (حج، 5) و علق (علق، 2) نموده است كه در فارسي به آويزك نيز ترجمه شده است.(ر.ك: ترجمة قرآن، بهأالدين خرمشاهي.) سپس كم كم سلولهاي آن بيشتر رشد ميكنند و به صورت قطعه گوشتي در ميآيد كه هنوز اعضاي مختلف بدن در آن مشخص نيست، و به آن مضغه (گوشت جويده شده) ميگويند. بعد از اين مرحله رشدش بيشتر ميشود و به صورت طفل در ميآيد.
از آنجا كه نطفه، بعد از گذراندن دوران نخستين در عالم جنين، به شكل قطعه چسبندهاي در ميآيد، خداوند متعال مبدأ آفرينش انسان را در آية دوم سورة علق همين موجود ناچيز ميشمرد تا قدرت نمايي عظيم او روشن شود كه از موجودي بيارزش، مخلوقي پرارزش آفريده است.(ر.ك: تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 27، ص 156، انتشارات دارالكتب الاسلامية / الميزان، علامه طباطبايي، ج 20، ص 323 ـ 324، منشورات جماعة المدرسين.)
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.